Trafili mi w końcu z lekami i dawkami. Przespałem całą noc, nawet coś mi się śniło. W szpitalu nie jest źle, może wciąż denerwuje mnie poranna gimnastyka - nigdy nie byłem tytanem sprawności - tu się czuję jak Leszek Blanik, może dlatego na zajęciach z art terapii wciąż maluję orangutany jako zwierzęta, które mnie charakteryzują.
Trudno stwierdzić, czy chowają się ze strachu, czy po cichu planują, jak wykończyć swojego właściciela i przejąć władzę nad światem. Tak czy inaczej lepiej nie odwracać się do nich plecami i stale kontrolować, co robią. 
#1.
No, ten ze zdjęcia #25 na pewno będzie miał problemy z parkowaniem na osiedlu. Ale takich eleganckich dróg jak na #7 nie ma nawet w Dubaju. 
#1.
#2.
#3.
#4.
#5.
#6.
#7.
#8.
#9.
#10.
#11.
#12.
#13.
#14.
#15.
#16.
#17.
#18.
#19.
#20.
#21.
#22.
#23.
#24.
#25.
#26.
#27.
W poprzednim odcinku.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą