W dzisiejszym odcinku m.in. jakie piwo stworzyli naukowcy z Australii; marsjański kalendarz liturgiczny; jaką nową opłatę wprowadzi rząd; odkryto polską mutację koronawirusa; jaki jest cel bólu podczas miesiączki oraz na co zmienił się salon fryzjerski.
Taki kawalerski wypad to jedno z marzeń większości żonatych facetów, ale ten akurat nie wyglądał na zadowolonego. Czyżby naprawdę tak źle się bawił bez małżonki? A może jest gdzieś ukryte drugie dno...?
#1.
Praca tłumacza to ciężki kawałek chleba. Przekonał się o tym radziecki oficer, który musiał tłumaczyć kilkugodzinny wykład swojego zwierzchnika.
Specjalne wystąpienie zaplanowano dla generała, który na tę okoliczność przygotował wykład o "niezłomnej przyjaźni między narodami" i "sukcesach ekonomicznej oraz wojskowej współpracy krajów socjalistycznych". Czas: tylko cztery godziny. Wbrew pozorom to nie słuchanie tego wykładu było najgorsze... najgorsze było jego tłumaczenie na żywo.
To niewdzięczne zadanie przypadło młodemu oficerowi w randze starszego porucznika, który od dawna wyczekiwał na upragniony awans. Nic dziwnego, że dzielnie przystąpił do tego masakrycznie długiego tłumaczenia.
Mija czwarta godzina monologu generała, niemieccy oficerowie zaczynają zasypiać. W tym momencie nawet sam generał zorientował się, że trzeba coś zrobić, bo atmosfera na sali umiera. Wymyślił! Opowie dowcip. Młody oficer-tłumacz pobladł. Jak wiadomo, tłumaczenie dowcipów na inny język to najtrudniejsze z możliwych zadań, nawet dla doświadczonych "pieriewodczikow". Sprawy nie ułatwiał fakt, że dowcip generała był trudnym do przełożenia sucharem. Tłumacz kombinował jak mógł, ale żadne ze znanych mu skrzydlatych słów, powiedzonek i slangowych wyrażeń nie pozwalało poprawnie oddać sensu dowcipu.
Zostało tylko jedno wyjście. Tłumacz wiedział, że generał w ogóle nie kuma niemieckiego, więc "tłumaczenie" dowcipu brzmiało tak:
Drodzy goście! Generał zakończył swoją przemowę "śmiesznym" dowcipem, sensu którego w ogóle nie rozumiem, chociaż rosyjski jest moim językiem ojczystym. Bardzo proszę - jeśli jest w was choć trochę współczucia, błagam - nie wydajcie mnie! Nagrodźcie mówcę długą owacją!
Po tych słowach wyraz twarzy niemieckich oficerów wyraźnie się poprawił, a ze śmiechu prawie pospadali z krzeseł. Oczywiście zaczęli bić brawo, tylko tak naprawdę nie wiadomo dla kogo: dla generała, dla tłumacza, czy może dlatego, że ich męki w końcu się zakończyły? Sam generał aż poczerwieniał z dumy sądząc, że jego dowcip był tak udany. Po miesiącu tłumacz otrzymał stopień kapitana.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą